പലവകപ്പലക

അതി ഗംഭീരമായ ഈ ചിത്രത്തിന് പിന്നിൽ ഇത് വരെ പറയാത്തൊരു രഹസ്യമുണ്ട്. .................................................... ഡാൻസ് കളിയ്ക്കാൻ അറിയാമെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും ഡാൻസ് കളിക്കുക എന്നത് നാലാം ക്ലാസ് വരെ ഉള്ള അതി സാധാരണമായ പ്രക്രിയ ആണ്.അതിൽ പെട്ട് പോയ ഒരാളായിരുന്നു ഞാനും. അന്നത്തെ അതി മനോഹര കാലത്തെടുത്ത ഈ ഫോട്ടം കാണുമ്പോഴൊക്കെ 'അമ്മ ചോദിക്കും "നിന്റെ പാവാട മാത്രം എന്താടി ഇങ്ങനെ ഏങ്കോണിച് ഇരിക്കുന്നെ?" എന്ന്. ആദ്യം ആദ്യമൊക്കെ " എനിക്കറിയാവോ... അല്ലേലും പന്ന സാധനമൊക്കെ എനിക്കല്ലേ കിട്ടുക "എന്ന് ചോദിച്ചു തടി തപ്പി. പിന്നെ പിന്നെ അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം ഞാൻ കേട്ടിട്ടേയില്ല എന്ന മട്ടിൽ ആയിരുന്നു. ആ ഏങ്കോണിച്ച പാവാടയുടെ രഹസ്യം എന്റേത് മാത്രമായി തുടർന്നു.. ................................ ഈ നാലാം ക്ലാസെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ എന്നതാണെന്നാ വിചാരം. എൽ പി സ്കൂളിലെ സീനിയർ ആണ്. എന്നുവച്ചാൽ നമ്മളെക്കാൾ വലിയ പുള്ളികളൊന്നും അവിടെ വേറെ ഇല്ല എന്ന് ചുരുക്കം. അങ്ങനെ നാലാം ക്ലാസ്സിലേക്ക് കേറാൻ റെഡി ആയിട്ടു നിൽപ്പാണ്. മൂന്നാം ക്ലാസ്സിന്റെ ആനിവേഴ്സറി.. ഗ്രൂപ്പ് ഡാൻസ് ന്റെ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട...

പണ്ടൊരിയ്ക്കൽ ജിക്കൂട്ടി (കസിൻ അനിയത്തി പിള്ളേരിൽ ഒന്ന്) അങ്ങനെ ഇരുന്നപ്പോ ഒരു ഡയലോഗ് അടിച്ചു.  "ക്രിസ്ടി ചേച്ചിയെ.. കെട്ടുവാണേൽ പപ്പയെ പോലെ ഒരുത്തനെ ഞാൻ കെട്ടുവൊള്ളൂ.. പപ്പ എന്നാ കിടുവാന്നെ" ആ പറഞ്ഞതെങ്ങാനും അവളുടെ അപ്പൻ അന്നേരം കേട്ടിരുന്നേൽ രോമാഞ്ചം വന്നു അറ്റാക്ക് വന്നേനെ. അമ്മാതിരി പറച്ചിൽ അല്ലാരുന്നോ..  അന്നേരം ഞാനും ആലോചിച്ചു കെട്ടുവാണേൽ എങ്ങനെ ഉള്ളവനെ കെട്ടണം എന്ന്. അപ്പനെ പോലെ ചേട്ടായിയെ പോലെ എന്നൊന്നും അങ്ങോട്ട് നമുക്ക് ഫുൾ പറയാൻ പറ്റുന്നില്ല. പക്ഷെ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്.  സ്നേഹിക്കുവാണേൽ അത് എന്റെ അപ്പനേം അമ്മയേം പോലെ സ്നേഹിക്കണം. അതൊരു കഥയാ.. ഇച്ചിരി ഇച്ചിരി എനിക്കോർമ്മ വച്ച് വരുന്ന കാലത്ത് അപ്പൻ അങ്ങ് പട്ടാളത്തിൽ ആയിരുന്നു. 'അമ്മ കൃത്യമായി സ്കൂളിൽ പോകുന്ന ടീച്ചറും. പക്ഷെ എന്നും മുടങ്ങാതെ വീട്ടിൽ ഒരു കത്തു വരുമായിരുന്നു. ആദ്യത്തെ അഭിസംബോധനക്കു ശേഷമുള്ള മൂന്നാലു നാല് വരികൾ ഞങ്ങൾക്കുള്ളതാണ്. ബാക്കി മമ്മിക്ക് സ്വന്തം. നീല ഇല്ലെന്റിൽ കുരു കുരു അക്ഷരത്തിൽ അരികിൽ വരെ അപ്പൻ എഴുതും. ഒരുപാട് വിശേഷങ്ങൾ. തിരിച്ചു മമ്മിയും എഴുതും.എന്നെ നോക്കാൻ ,പട്ടാളത്തിൽ...